۱۳۸۸ شهریور ۲۱, شنبه

راه علاج چیست ؟

بیماری مزمن به سهولت قابل درمان نیست و زخم کهنه برای التیام نیاز به مراقبت و برای بهبود کامل نیاز به زمان دارد. جامعه آسیب دیده ما از از دوران شاهان قاجاری و بی لیاقتی محمدرضا شاه به قدری کافی زجر کشید و فرصت طلبی روحانیون کتابهایشان بود که به زخمهای ما نمک پاشید.در حالی که ما زمینمان را داشتیم و اکنون آنها زمینها و دولت و حشمت زندگی و خون و شرف ایمان ما را در دست داردند و ما حرفها و کتابهای تحرف شده آنها را.
در مورد رسیدن به آزادی هرروز ایده ای جدید مطرح می شد و دلیل آن نیز این بود که از همان ابتدا در مورد اینکه کار از کجا آغاز شود، یک طرح عملی و دقیق مطابق به شرایط جامعه ما وجود نداشت.
اما با همه اینها اندیشمندان برای رسیدن به فردای بهتر ناامید نشده و تجارب حاصله از رفتن ها و نرسیدن ها در سالهای گذشته راهگشای گام های استوار در سالهای آینده شد و فردای بهتر در گرو بازنگری دقیق در راهکار ها و راهبردهایی قرار گرفت که در طول سال ها خودشکنی هزاران خدشه ببار آورده بود و کمتر قرین موفقیت بود
و اکنون روزها نوید آینده ای زیبا را برای ایرانمان میدهد.
روزهایی سبز و پر از طراوت که صد البته با خون شهیدانی از جنس خود اجین شده است.
راهپیمایی روز سبز (قدس) آغازی بر انزوای حکومت خودکامه دینیست..
به امید ایرانی سبز و آزاد
arman-21/6/88

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر